Nicole opgezocht, èn de Late Middeleeuwen

Woensdag, 13 juni, eind van de middag.

Gistermiddag nam ik om 5 uur de RER A vanaf Gare de Lyon, richting Boissy-Saint-Léger, tot aan Joinville-le-Pont. Het ging razendsnel, ik was er al om kwart over 5. Ik dacht dat het langer zou duren. Joinville ligt eigenlijk vlak achter het Bois de Vincennes, zie ik op de kaart.
Nicole zou me ophalen bij het station.
Maar goed, ik ken haar, ik was voorbereid op een tijdje wachten, en dat was ook het geval. Er volgden een paar verhitte, zenuwachtige telefoontjes (ze was haar autopapieren kwijt).
Ik had dus alle tijd om om me heen te kijken. Bof, brèf, pas géniale! Een lelijk, modern station, veel moderne gebouwen, en veel autoverkeer. Maar goed, rondom een treinstation is het vaak rommelig en lelijk...
Nicole belde weer en duidde me uit hoe ik moest lopen. Afdalen naar de Marne, daar de rivier oversteken (mooi!) over een grote brug en iets verderop, aan de overkant stond ze me dan op te wachten.
Ze nam me eerst mee op een wandeling langs de Marne. Heel leuk, mooie, soms gekke, huizen, een haventje, een wandelpromenade alleen voor voetgangers, erg mooi. Ze liet me zien waar zij vroeger als kind kon zwemmen. Dit strandje bestaat nu niet meer.
Daarna heeft ze me in de auto meegenomen voor een wat groter rondje. Ook langs andere dorpjes: St. Maur-des-Fossés en Champigny-sur-Marne. De Marne maakt hier een grote lus, dus je rijdt overal weer tegen de rivier aan.
En zo leuk, toen de Hallen in Parijs werden afgebroken, heeft de burgemeester het goede idee gehad om één van de Hallen aan te kopen en deze weer op te bouwen boven op een heuvel in het dorp. Het is nu een zaal voor feesten, partijen, conferenties etc. Heel goed! Er is nog ergens anders één hal bewaard gebleven, in het buitenland meen ik. Maar de anderen zijn gewoon vernietigd, zonde hoor!
Ik zag een beroemde dansgelegenheid, “Guingette” genoemd. Vanaf het eind van de 19e eeuw waren deze Guingettes op beide oevers van de Marne te vinden. Er waren veel pontjes, zodat de bezoekers makkelijk van de ene Guingette naar de andere Guingette konden gaan.
De (meer gegoede) Parijzenaars gingen met een treintje, vanaf de Place de la Bastille richting de Marne. Om zich te verpozen, te dansen, te zingen en te drinken. Wat, volgens mij, ook meer gegoede!) Amsterdammers langs de Vecht en de Amstel deden.
Er zijn nog steeds Guingettes in gebruik, vooral Chez Gégène is (was) beroemd, maar veel zijn al afgebroken of recentelijk gesloten. Tijden veranderen......

In het huis van Nicole aangekomen (een bescheiden appartementje) viel ik van de ene verbazing in de andere. Haar hele huis is overvol, werkelijk overvol. Maar dan wel vol met allerlei mooie, grappige, gekke, geinige dingetjes, souvenirs, mooie stenen, droogboeketten, plantjes, schilderijen en boeken, veel boeken! Je kan je kont er niet keren, grappig en verbazingwekkend!
Al kletsend maakte ik een meloen schoon en Nicole bakte stukjes kip filet, met spercieboontjes en champignons. En lekker brood erbij en heerlijke kaasjes. Frambozen met crème fraîche toe.
Ik moest Nicole af en toe een beetje aansporen (op een hele lieve manier hoor), want als ze praat dan kan ze niet iets anders doen....
We aten uiteindelijk om 10 uur, en dat is best laat! Geeft niks voor een keertje.
Nicole is lief en chaotisch en eenzaam. We hebben goed zitten praten met elkaar.
“Mijn“ appartementje in Parijs gaat ze voor 2 jaar verhuren aan een jong meisje. Dus, voorlopig kan ik het niet nog eens huren voor een korte vakantie, jammer!! Ze heeft me met de auto weer naar huis gebracht. Het was gaan regenen (ach ja, waarom ook niet?). Het was een leuke avond.

Nicole vertelde me over het oudste huis van Parijs (in de Rue Volta, 3e arrondissement). Ik heb het vanmiddag opgezocht, want ik wilde die Late Middeleeuwen wel even induiken. Met metrolijn 8 naar Place de la République. Daar wordt nog steeds hard gewerkt, een hoop herrie en stof...Ik zag een mooie passage: Vendôme, daar ben ik doorheen gelopen. Ik kwam uit in de Rue Béranger, daar zag ik een prachtige poort. Met een beetje zoeken vond ik aan het eind van de Rue Volta (vlakbij de Rue Au Maire) het oudste huis. Het dateert van ongeveer 1250. Er is op de begane grond een chinees eethuis, buiten stonden mensen in de rij te wachten!
Ik liep verder via Rue Beaubourg naar de Rue Etienne Marcel en kwam in het 1e arrondissement. Daar zocht ik La Tour de Jean sans Peur (De Toren van Jan zonder Angst). En die vond ik ook, leuk! De toren is het restant van van wat eens het huis van die Stoere Jan was en dateert van eind 1300. Hij bevindt zich nu op de binnenplaats van een school.
Ik liep verder en kwam achter de Hallen uit. Druk, winkeltjes, souvenirs, mensen, lawaai.
Het was wel erg lekker weer geworden. Hoe slechter de weersvoorspelling is, des te blijer ben ik als het dan meevalt! Dus het was lekker om zo te kuieren.
Op de Place J. du Bellay nog een foto genomen van La Fontaine des Innocents (Fontein van de Onschuldigen). Dat had ik volgens mij nog niet gedaan, of wel? Bij Châtelet metrolijn 1 genomen, terug naar huis.
Vanavond speelt Nederland, eens kijken of ik daar een graantje van kan meepikken!
Hup Holland Hup!