Voisin-age en Musée Rodin

Dinsdagavond, 5 juni.

Gistermorgen ben ik naar de wasserette geweest en ik heb wat lopen poetsen in huis. (Zucht, wat is het leven toch zwaar......nee hoor...grapje!)
Het weer was grijzig, niet koud, af en toe een spatje regen met soms een zonnestraal(tje).

's Middags was ik bij Geny, die blij was me te zien. We hebben gebabbeld en ik heb geprobeerd haar wat af te leiden. Ze heeft weer veel last van stress en angst.
Zondag was het moederdag in Frankrijk en tot haar grote verrassing belde haar kleindochter haar op. Deze laatste was op bezoek bij haar moeder, de dochter van Geny.
En Geny heeft een paar woorden kunnen wisselen met haar dochter. Dat was heel fijn voor haar en heeft haar goed gedaan. We hebben thee gedronken samen, ik had chouquettes mee. Daar hebben we allebei van gesmuld. Volgende week maandag bezoek ik haar weer.
Ik merk dat ik erg aan haar gehecht ben geraakt in de afgelopen weken. Afscheid nemen straks zal me niet licht vallen. Ik ben van plan om contact met haar te blijven onderhouden. Ik ga haar zeker af en toe een kaartje sturen.
Aan het eind van de middag was ik nog even in die geweldige, grote 2e-hands boekwinkel op de Rue de Faubourg St.Antoine, op zoek naar.....Balzac.
En er was keus genoeg. Ik heb, om te beginnen “Le Père Goriot” gekocht. Het verhaal van een vader en zijn twee dochters. Ik ben benieuwd wat ik ervan zal vinden!

De maandagavond heb ik, heel gezellig, doorgebracht (alweer) in café d'Aujourd'hui. Lekker gegeten (opnieuw een punt hartige taart, nu met ham, mozarella en tomaat, beetje salade erbij en een rood wijntje, jummie!). En ik heb wat zitten werken op de laptop. Als je met een laptop alleen achter een tafeltje is het net of je niet alleen bent, je hebt wat te doen, heel prettig eigenlijk wel. Leve mijn laptop!

De verkiezingen naderen!
Aanstaande zondag, 10 juni, is de eerste ronde voor de verkiezingen van de députés (afgevaardigden) voor de Assemblée Nationale (2e Kamer). In elk departement kunnen mensen zich kandidaat stellen. Dat kan op persoonlijke titel, maar ook kan iemand naar voren worden geschoven, en gesteund worden door, een politieke partij.
Als een kandidaat tijdens de eerste ronde 50% + 1 stem heeft, dan is het klaar voor die kandidaat. Hij of zij is dan gekozen. Is er niemand, die dat heeft gehaald, dan gaan de 2 kandidaten met de meeste stemmen door naar de tweede ronde, op zondag 17 juni.
Ik weet niet precies hoe het werkt hoeveel kandidaten een departement mag leveren. Dat zal wel gebaseerd zijn op het aantal inwoners en de grootte van het departement. Weet iemand van jullie het misschien?
Het is voor Hollande, van de Socialistische Partij, van belang dat er een meerderheid van SP-kandidaten in de 2e kamer komt. Anders wordt het voor hem wel heel moeilijk om, als president, zijn beloftes waar te kunnen maken. Ik ben benieuwd.

Vanmorgen ben ik met Nicole, de eigenaresse van mijn appartement, naar Musée Rodin gegaan. Met de metro 1 en 13 naar station Varenne, achter Les Invalides (7e arrondissement). Ik ben eerst de buurt wat beter gaan bekijken. Via de Rue de Bourgogne kwam ik achter de Assemblée Nationale uit (op Place du Palais de Bourbon). Een mooi gebouw uitkomend op een halfrond plein. Met een beetje geluk was François Hollande net langs gekomen, maar nee!
Ik was in maart al in Musée Rodin geweest, maar toen was het dicht in verband met werkzaamheden. Ik heb toen een tijdelijke expositie gezien in de ontvangsthal: Tekeningen van Rodin van (veelal) naakte vrouwen).
We zagen nu dat de tuin prachtig is, volop bloeiende rozenstruiken, mooie bomen en grasvelden, een vijver. Het is nog niet helemaal klaar, er zijn nog werklui bezig. En overal staan beelden van Rodin (1840 – 1917), indrukwekkende beelden. Ik zag onder andere “Le Penseur” (De Denker) weer, nu zonder stellingen eromheen. Prachtig! Verder het grote monument “De deur naar de hel”(La Porte de l'Enfer), en het “Monument à Balzac” en “Les Bourgeois de Calais” (De burgers van Calais). Wat ik heel sterk vindt van Rodin, is hoe hij het lichaam, de beweging, en emotie kan uitdrukken. Wat een werker! Wat heeft hij veel gemaakt in zijn leven.
Het museum zelf is, vanaf 1919, gevestigd in het prachtige hôtel Le Biron. Rodin heeft er, samen met andere artiesten, vanaf 1908 in gewoond. Het gebouw is geweldig, prachtige zalen, mooie, krakende parketvloeren, schitterende plafonds en lambriseringen, een monumentale trap. Ook de parketvloeren worden zorgvuldig onderhouden. Er lagen hier en daar platen overheen om ze te beschermen. Er is zoveel om te bekijken en te bewonderen in het museum. Je ziet veel maquettes van de vaak hele grote beelden uit de tuin.
Ook is er werk van vrienden en bekenden. Natuurlijk van Camille Claudel, over haar heb ik het al eerder gehad. Hun romance heeft een destructieve werking gehad, zowel voor de één als voor de ander. (Een beetje meer voor Camille, vind ik!)
Er hingen schilderijen van Van Gogh. En ook een schilderij van Monet. In 1889 is er, bij een galeriehouder, een gezamenlijke expositie geweest van Rodin en Monet. En dat was toen een groot succes.
In de tuin bevindt zich een uitspanning. Nicole en ik hebben er gelunched. Een mooie plek om even te zitten en alles op je in te laten werken. En met een beetje zonneschijn erbij, werd de tuin nog mooier!

Nicole heeft me uitgenodigd om volgende week bij haar thuis te komen dineren. Ze woont in Jointville, ongeveer 10 kilometer buiten de stad Parijs. Jointville schijnt heel mooi te liggen aan de rivier de Marne. Leuk dat ik dat ook ga zien.