Openbaar Vervoer

woensdagavond 7 maart.
Jippie, ik kan weer inloggen op mijn blog, hoe en wat is mij een raadsel, maar ik ben blij dat het weer kan.
Even een sfeertekening maken: Ik zit nu in een gezellig en rustig café (Les Temps Modernes, ik zat er al eerder), heerlijk warm, zacht jazzy muziekje op, aardige ober en een lekker wijntje, dus na mij de zondvloed....

Ik heb vandaag uitgebreid kennis gemaakt met het Openbaar Vervoer. Ben met de metro naar de Cité Universitaire gegaan, in het zuiden van de stad (Porte d'Orléans). Nicole had me nl.toegezegd dat ze daar mijn affiche zou ophangen bij de sectie nederlands, maar daar was het niet van gekomen. Dus doe ik het gewoon zelf even. De Cité U. is een belevenis, prachtige gebouwen in een parkachtige omgeving, van heel veel landen staat er een paviljoen (het nederlandse was dicht ivm verbouwing). En er lopen natuurlijk héél veel studenten rond, van allerlei pluimage.
Ik ben naar het Centrale Internationale gebouw gegaan. Daar heb ik mijn affiche opgehangen, op drie verschillende plekken. Dus als studenten nederlands interesse hebben dan kunnen ze me bellen.
Met mijn OV-maandkaart kan ik op de bus, metro en tram springen. In Parijs zijn ze op diverse plekken bezig om tramrails aan te leggen (hoop wegwerkzaamheden en rommel en troep daardoor).
Helemaal onderlangs, van ZO naar ZW loopt een tramlijn, daar ben ik in gaan zitten en heb heerlijk om me heen gekeken. Veel mooie, kleine en compacte appartementsgebouwen gezien, van rode of gele baksteen.
Maar ook veel lelijke en trieste gebouwen gezien. Bij het eindpunt aangekomen sta je op het punt waar de Seine echt de stad instroomt en zie je pontificaal de Eiffeltoren. Ik stapte over in bus PC1
die de westkant van de stad voor zijn rekening neemt, daarna bus PC3 die naar het NO gaat, en terug met bus PC2 die weer op mijn beginpunt zou uitkomen. In grote lijnen volg je de Périphérique als het ware... Ik heb heerlijk naar buiten gekeken, de wereld trekt aan je voorbij aan nationaliteiten, de parijzenaars zitten of luid en druk met elkaar te praten of ze lezen stoicijns in hun boek, of ze hebben dopjes in hun oren en luisteren muziek, of ze telefoneren (en een enkeling slaapt).
Omdat het op een gegeven moment ging regenen ben ik er halverwege de laatste bus uitgestapt bij de Porte des Lilas. Ik zag niks meer en het werd zo dampig in de bus.
Lekker gauw met de metro terug naar huis, het was ondertussen al bijna 5 uur!